Aan het begin van het jaar had ik het woord ‘vrijheid’ gekozen als woord voor dit jaar: als leidraad, als verlangen. In maart kwam de coronacrisis en zaten we de hele dag binnen. Het tegenovergestelde van vrijheid, zou je denken. Toch heb ik het niet zo ervaren. Ik ontdekte dat vrijheid vooral zit in keuzevrijheid. Ik kon ervoor kiezen om te kijken naar alles wat moeilijk was, alles wat niet lukte in deze periode. Maar ik kon er ook voor kiezen om te kijken naar datgene wat wel mooi was: het intensieve contact met mijn kinderen, de belangstelling en hulp voor elkaar. Na een paar weken lukte dat laatste me steeds beter
Boven mijn bureau hangt een foto. Ik lach er een beetje oncharmant op, met mijn ogen dicht en mijn mond open. Daaronder staat de tekst ‘van oordeel naar vrijheid’. Dit beeld symboliseert voor mij dat ik niet over mezelf wil oordelen. Niet over een foto, niet over emoties die te heftig zijn of een rommelig kapsel. Ik mag – vooral in mijn eigen ogen – zijn wie ik ben. Eerlijk zijn over mijn grenzen. Mountainbiken in het bos. Alles lezen wat los en vast zit. Dan kan ik vrijuit lachen, of dat er nu wel of niet gek uitziet.
Ontdekken wie je bent, dat is nog niet zo eenvoudig. Mijn coach zei: bij jou staan de belangrijke dingen tussen haakjes. Dat bedoelde ze in dit geval letterlijk, in de reflectieteksten die ik schrijf. Het zette me wel aan het denken. In hoeverre sta ik voor mijn gedachten, voor mijn conclusies, voor mijn talenten? Of moffel ik het een beetje weg tussen haakjes? Nadenken over wie ik ben en wat ik wil, helpt me om daar voluit voor te gaan. Op werkgebied kan ik daardoor steeds betere keuzes maken. Een mooi en spannend proces, dat niet in een jaar voltooid is (en dat hoeft ook niet).
Vrijheid betekent niet dat ik niets meer hoef van mezelf, maar dat ik in vrijheid kies om iets wel of niet te doen. Zo ben ik nu druk met een groot vrijwilligersproject voor de kerk. Ik kies ervoor om dit te doen, omdat ik het belangrijk vind. Maar ik durf ook ‘nee’ te zeggen tegen de projecten die minder goed bij me passen. Mijn agenda staat voller dan ooit, maar hij staat wel vol met dingen die ik zelf heb gekozen. Ergens voor kiezen en dat ook daadwerkelijk doen – zoals vroeger opstaan om stille tijd te doen – dát is voor mij vrijheid. Ook al heb ik er vervolgens niet elke dag zin in.
Ik ben benieuwd wat ik in de laatste maanden van het jaar nog over dit thema (en over mezelf) ga ontdekken!
